ตามหาภูเขา Toblerone

วันนี้ตื่นขึ้นมาเช็คอากาศ เป็นวันที่ร้อนที่สุดตั้งแต่มาอยู่ที่สวิสแล้วค่ะ  วัดได้ 29 องศาที่สวิสเซอร์แลนด์ หลังจากฝนตกมาเนิ่นนาน ในที่สุดฟ้าก็ใสปิ๊งซักที แดดร้อนจัด ไม่มีเมฆเลยซักกะนิดเดียว คนนี่นี่ก็ตื่นเต้นกันใหญ่ พากันออกมานั่งอาบแดด กระโดดน้ำในแม่น้ำบ้าง ปิ้งบาร์บีคิวในสวนหน้าบ้านบ้าง แต่อากาศดีแบบนี้เราตัดสินใจไปขึ้นภูเขาอีกแล้วค่ะ หลังจากคราวก่อนนู้นไปพิลาตุสแล้วฝนตกมองไม่เห็นอะไรเลย คราวนี้แก้ตัวใหม่ เราจะไปตามหาภูเขาทอปบาโรนกันค่ะ ใช่แล้วค่ะ! ไอชอคโกแลตรูปสามเหลื่ยมที่คนเค้ารู้จักกันทั่วโลกหล่ะแหละ ว่ากันว่าคนที่คิดมันขึ้นมาได้แรงบันดาลใจมาจากภูเขาลูกนี้ "Matterhorn"

มัธเทอร์ฮอร์น เป็นภูเขาที่อยู่ทางใต้ของสวิสฝั่งบอร์เดอร์สวิสอิตาลีในเมือง Zermatt ค่ะ แต่ก็ยังอยู่ในเทือกเขาแอลป์เหมือนกันกะภูเขาลูกอื่นๆค่ะ มีความสูงอยู่ที่ 4,478 เมตรจากระดับน้ำทะเล มีหิมะปกคลุมตลอดทั้งปีค่ะ ครั้งนี้เราไม่ได้ไปปืนมัธเทอร์ฮอร์นะคะ พลังไม่พอแต่เราจะนั่งรถไฟชิลๆ ไปภูเขายอดข้างๆแล้วก็เฝ้ามองมัธเทอร์ฮอร์นห่างๆก็พอเนอะ

การเดินทางวันนี้เราตื่นเช้ากันหน่อย เริ่มจากที่เบิร์นตอนเก้าโมงเช้านั่งรถไฟไปลงที่ Visp แล้วต่อรถไฟหวานเย็นไปที่แซมัธค่ะ เรายังไม่เดินเที่ยวในแซมัธนะคะ ค่อยกลับมาตอนเย็น จากนั้นซื้อตั๋วรถไฟอีกรอบของเอกชนขึ้นไปดูมัธเทอร์ฮอร์นที่ Gornergrat ด้วยราคา 40 ฟรังก์ค่ะ จากราคาเต็ม 80 ฟรังก์ แต่คนที่ถือบัตร Swiss Pass หรือตั๋วรถไฟประเภทต่างๆที่สวิสจะได้ลดราคาครึ่งนึงเลยค่ะ ตามแพลนเราจะไปถึงกอร์นเนอร์การ์ดประมาณเกือบๆเที่ยงค่ะ

ระหว่างทางก่อนถึงแซมัธก็จะมีวิวทุ่งหญ้า ภูเขา น้ำตก ให้นั่งดูเพลินๆตลอดทางค่ะ

พอถึงแซมัธแล้วดีใจน้ำตาแทบไหล มีคำว่ายินดีต้อนรับเป็นภาษาไทยด้วย ซึ่งมันหาดูได้ยากมากจิงๆค่ะ

ตั๋วรถไฟจากแซมัธขึ้นไปกอร์นเนอร์การ์ดค่ะ ฮึ่มๆ 40 ฟรังก์ ซีดกันเลยทีเดียว

ก่อนที่จะขึ้นรถไฟก็ต้องสแกนบัตรกันก่อนนะคะ อีกหนึ่งอย่างที่หาดูได้ยากในสวิส
เพราะส่วนใหญ่สถานีรถไฟไม่มีเครื่องกั้นค่ะ ซื้อตั๋วแล้วขึ้นได้เลย

หน้าตารถไฟที่เราจะขึ้นไปกอร์เนอร์การ์ดค่ะ วินเทจหน่อยๆ แต่ก็คลาสสิคดี

ระหว่างทางก็จะเป็นทางชันลัดเลาะขึ้นเขาไปเรื่อยๆค่ะ ข้างทางยังเป็นหิมะเต็มไปหมดเลย

เก็บวิวสวยๆข้างทางมากฝากค่ะ แม้รถไฟจะช้าหน่อย แต่เราไม่ได้รีบอะไร นั่งดูวิวเพลินจะตายไปค่ะ

นั่งรถไฟผ่านเจ้านี่เข้าค่ะ หน้าตามันเหมือนยานแม่เนอะ ยิ่งอยู่ในหุบเขากลางทุ่งหิมะแล้วยิ่งเหมือนค่ะ
แต่จิงๆแล้วไม่ใช่นะคะ มันคือสกีลิฟท์แหละ

เย้!!!! เห็นแล้ว ภูเขาทอปบาโรนของเรา

พอถึงสถานีสุดท้ายที่กอร์เนอร์การ์ด ที่นี่ไม่มีอะไรมากค่ะ เป็นจุดชมวิว มีร้านอาหาร ร้านขายของ และก็โรงแรม
เราจะอยู่เดินเล่นชมมัธเทอร์นฮอร์นที่นี่กันให้หนำใจทั้งวันเลยค่ะ

ถ้าใครอยากจะไปปืนมัธเทอร์ฮอร์นจะต้องพลังเยอะหน่อยนะคะ เพราะมันไม่มีรถไฟหรือว่าเคเบิ้ลคาร์ขึ้นไปค่ะ
ต้องอาศัยพลังตัวเองปืนขึ้นไป เด็กผู้หญิงอย่างเรา มองดูแค่นี้ก็มีความสุขแล้วเนอะ

เอามาถ่ายคู่กันซะเลยชอคโกแลตสามเหลี่ยมทอปบาโรน กะภูเขามัธเทอร์ฮอร์น
พอถ่ายเสร็จแล้วเราก็ทานชอคโกแลตพวกนี้แหละเป็นอาหารกลางวันค่ะ
 บาร์สีฟ้าเป็นอะไรที่อร่อยมาก รสอัลมอนต์มีขายที่สวิสเซอร์แลนด์เท่านั้นนะคะ

ก่อนกลับลงไปที่แซมัธจัดพาโนราม่ามัธเทอร์ฮอร์นกะภูเขาข้างๆและก็กำแพงหิมะซักรูปค่ะ

หลังจากที่เล่นหิมะกลางแดดร้อนจัดแบบนี้ไปหลายชั่วโมง แสงแดดที่สะท้อนกับหิมะทำให้ผิวเราเปลี่ยนสีจากแทนอยู่แล้ว เป็นแทนมากๆไปเลยค่ะ ได้เวลากลับไปแซมัธแล้วก่อนที่รถไฟจะหมดแล้วเราจะต้องนอนหนาวอยู่ข้างบนนี้ ขากลับเราก็ใช้ตั๋วใบเดิมนี่แหละค่ะ เป็นตั๋วไป-กลับใช้ได้ทั้งวันขึ้นลงสถานนีไหนก็ได้ ถ้ามาเที่ยวหน้าร้อน เราแนะนำให้ลงที่สถานี "Riffelberg" ด้วยนะคะ เพราะจากตรงนั้นจะเห็นวิวมัธเทอร์ฮอร์น อีกมุมนึงที่สะท้อนกับทะเลสาบ "Riffelsee" ค่ะ แต่เสียดายครั้งนี้ที่เรามาทะเลสาบยังไม่ละลายเพราะยังอยู่ในช่วงวินเทอร์อยู่ เลยอดเห็นมัธเทอร์ฮอร์นสะท้อนน้ำทะเลเลย

นั่งรถไฟจากมัธเทอร์ฮอร์นลงมาที่แซมัธกะว่าเดินเล่นในเมืองซักพักก่อนนั่งรถไฟกลับไปเบิร์นค่ะ (จริงๆแล้วควรเรียกว่าเป็นหมู่บ้านมากกว่าเพราะมันเล็กมากๆ) แซมัธก็เป็นวิลเลจท่องเที่ยวเล็กๆที่เต็มไปด้วยโรงแรมและร้านขายของที่ระลึกค่ะ คนส่วนมากมาพักที่นี่เพราะต้องการมาเล่นสกีและก็ขึ้นไปดูมัธเทอร์ฮอร์นแบบที่เราเพิ่งไปมาเนี่ยแหละค่ะ

บรรยากาศตอนเย็นๆที่แซมัธค่ะ มีนักท่องเที่ยวเดินกันให้เต็มไปหมด ร้านขายของมากมาย โรงแรมก็เยอะไม่แพ้กันค่ะ

เราว่าแซมัธเนี่ย คล้ายๆกับเชียงคานบ้านเรานะ ดูแมคโดนัลด์ที่นี่ซิเค้าอนุรักษ์ให้มันอยู่ในบ้านแบบสวิส
 เหมือนเซเว่นกะธนาคารที่เชียงคานเลยว่าป่ะ?

รถที่แซมัธเค้าใช้รถหน้าตาแบบนี้ก็ค่ะ เป็นรถไฟฟ้า ไม่ใช้น้ำมัน รักษาสิ่งแวดล้อม

ห้องสมุดในเมืองค่ะ ใครว่างๆหรือมาที่นี่แล้วฝนตก ก็เข้าไปนั่งเล่นในห้องสมุดได้นะคะ แต่วันนี้ตอนที่เรามาห้องสมุดเค้าปิดแล้วเลยอดดูว่าข้างในมีหนังสืออะไรบ้าง ก็เลยได้แต่ถ่ายรูปอย่างเดียว

จากในเมืองแซมัธก็เห็นวิวมัธเทอร์ฮอร์นได้ด้วยนะคะ  แต่ถ้าใครหาไม่เจอให้เดินไปหน้าโบสถ์ในเมืองค่ะ
แล้วก็เดินขึ้นบันไดไปสามสเตป จะได้มุมมัธเทอร์ฮอร์นตรงนี้พอดีเป๊ะ

ยิ่งเดินไปเรื่อยๆที่นี่ยิ่งเหมือนเชียงคาน พอดีไปเจอบ้านเก่าอยู่หนึ่งหลังท่ามกลางบ้านแบบสวิสยุคใหม่กว่า
อารมรณ์เหมือนบ้านเก่าที่มีจักรยานจอดอยู่หน้าบ้านที่เชียงคานตรงถนนคนเดินเลยเลยเนอะ

ในที่สุดเราก็หาภูเขาทอปบาโรนเจอจนได้ แถมยังได้ผิวสีแทนมากที่สุดกลับบ้านอีก เราสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะต้องกลับมาดูมัธเทอร์ฮอร์นสะท้อนน้ำทะเลสาบให้ได้ซักครั้งตอนซัมเมอร์ค่ะ แต่วันนี้ขอกลับบ้านไปอาบอาฟเตอร์ซันก่อนค่ะ แดดร้อนจริงๆค่ะ