Happy Family Trip in Hokkaido

สวัสดีค่ะ วันแม่แห่งชาติเพิ่งผ่านพ้นไปเมื่อวานนี้ เราก็เลยถือโอกาสเขียนอะไรเกี่ยวกับครอบครัวซะหน่อยละกันเนอะ ซัมเมอร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสพาครอบครัว คุณแม่ คุณนายใหญ่ (คุณยาย) และน้องๆ ไปเที่ยวกันที่ฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่นกัน เราเชื่อว่าการทำให้คนที่เรารักมีความสุขเล็กๆน้อยๆ เป็นเรื่องที่ไม่น่าอายค่ะ  คุณๆว่าจริงมั้ยคะ

ทริปฮอกไกโดคราวนี้ เน้นสบาย กินอิ่มและอร่อย ขับรถชิล วนๆตามแผนที่ข้างบนเลยค่ะ หยุดบ้าง พักชมวิวข้างทางบ้าง ตามความถนัดและความชื่นชอบของสมาชิกในทริปค่ะ คราวนี้จะไม่มีการทำเชคลิสท์ หรือวิ่งขึ้นรถไฟนะคะ นับว่าเป็นการเที่ยวญี่ปุ่นสำหรับคุณแม่ และคุณนายใหญ่เป็นหลัก ส่วนน้องๆมาเป็นตัวประกอบช่วยกันขับรถ มองป้าย และอ่าน GPS ค่ะ

ทริปนี้นางแบบเยอะหน่อยนะคะ เริ่มต้นจากในสนามบินเลย พอแลนด์ปุ๊ป พวกเราก็เดินหาโดเรมอนก่อนเป็นอันดับแรก เดี๋ยวเค้าหาว่ามาไม่ถึงฮอกไกโด จากนั้นทำการไปรับรถเช่าที่จองไว้ให้เรียบร้อย พร้อมออกเดินทางค่ะ 

ประมาณหนึ่งชั่วโมงจากสนามบินก็ถึงเมืองซัปโปโรแล้วค่ะ ทานอาหารกลางวันในตลาดที่ซัปโปโรแล้วก็มาเดินเล่นชมบรรยากาศหน้าร้อนต่อที่สวนโอโดริค่ะ ทริปคราวนี้เป็นทริปชมสวนดอกไม้ของคุณนายใหญ่เค้า เราเลยจัดให้เต็มๆเลยค่ะ อากาศหน้าร้อนที่ฮอกไกโดดีมาก ดีจนลืมว่าที่เมืองไทยร้อนขนาดไหน เห็นสีหน้าคุณนายใหญ่มีความสุขขนาดนี้ เราก็หัวใจพองโตเนอะ 

ส่วนสาวๆ ไปชอปปิ้งกับกินขนมที่ย่านทานุกิโคจิค่ะ เดินกันเพลินจนลืมดูเวลาเลยค่ะ  หลังจากนั้นเราก็ออกเดินทางอีกครั้งไปที่ที่พักค่ะ 

คืนนี้เรานอนเรียวกังที่โนโบริเบสซึ ห่างจากตัวซัปโปโรไปประมาณชั่วโมงกว่าๆค่ะ คุณนายใหญ่เปิดประตูมา ต๊กกะใจ เจอแต่ชุดรับแขก นางถามว่าแล้วคืนนี้จะเอาที่นอนจากไหนมานอน ฮรี่ๆ แต่ที่แน่ๆ คืนนี้จะพาคุณนายใหญ่ กะหม่ามี๊ไปแช่ออนเซ็นค่ะ ไหนไหนที่โนโบริเบสซึเป็นเมืองน้ำแร่ที่มีชื่อเสียงติดอันดับของฮอกไกโดแล้ว เราก็ต้องลองกันซักหน่อย

พอเก็บของเรียบร้อย เราก็ลงไปทานบุฟเฟต์อาหารค่ำค่ะ ได้ทานขาปูฮอกไกโดสมใจอยาก เสียดายหม่ามี๊แพ้ปู ลูกๆเลยจัดการทานเผื่อเป็นที่เรียบร้อย พอทานอาหารเย็นเสร็จ ก็ไปออนเซ็นค่ะ คุณนายใหญ่ชอบใจใหญ่ ตอนแรกๆนางยืนยันคำเดียวเลยว่าไม่ลงแช่น้ำแน่นอน หลอกล่อนางตั้งนานกว่าจะยอมลง สุดท้ายก็ติดใจ อยากเอาออนเซ็นกลับบ้านด้วยซะงั้น 

ล้อหมุนอีกครั้งมุ่งหน้าฟุราโน ด้วยระยะทางประมาณ 200 กิโลเมตรค่ะ ขับรถด้วยความเร็วมาตราฐานประเทศญี่ปุ่นที่ 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รวมๆแล้วก็ใช้เวลาเดินทางประมาณสามชั่วโมงค่ะ วิวข้างทางสวยมาก ผ่านภูเขา ทุ่งหญ้า ลำธาร ทุ่งดอกไม้ มีอุโมงค์มากมาย สั้นบ้างยาวบ้าง แบบอุโมงค์ในรูปนี้ คุณแม่ถ่ายรูปไว้ ความยาวเกือบ 5 กิโลเมตรได้ แถมถนนสวนทางกันอีก คนขับนี่เกร็งแทบแย่ แต่นับว่าคุ้มค่าค่ะ และขอชื่นชม GPS ญี่ปุ่นมาก แม่นยำ 300% เลย มันดีจริงๆ จะไปไหนใส่รหัส Mapcode โลด ไม่หลงแน่นอน ทริปนี้นับว่ารอดมาได้ด้วย GPS จริงๆ 

ช่วงหน้าร้อนที่ฮอกไกโด ขาดไม่ได้ พลาดไม่ได้เด็ดขาด เมลอนค่ะ ระหว่างทางก่อนเข้าเมืองฟุราโนนะคะ มันจะมีถนนสายเมลอนที่ปลูกแต่เมลอน และเค้าก็เอามาวางขายกันข้างทาง ถือว่าเป็นการจอดพักรถ ที่อิ่ม อร่อย สดชื่น ไปพร้อมๆกับ ชมวิวสวนดอกไม้ คุณพระ! มันดีมากจริงๆ หอม หวาน ชื่นใจ หายเหนื่อยเลยทีเดียว 

และในที่สุดเราก็มาถึงไฮไลท์ของทริปพาคุณนายชมดอกไม้ที่ฮอกไกโดแล้วค่ะ สวนดอกไม้ฟาร์มโทมิตะ ผู้คนมากมาย เดินชนกันให้วุ่น แดดร้อนมาก ดอกไม้ก็มากมายพอๆกะคนที่มาดู แถมช่วงที่เรามาเป็นช่วงของดอกลาเวนเดอร์พอดี ก็ตั้งใจมาดูลาเวนเดอร์นี่แหละ กลิ่นลาเวนเดอร์หอมฟุ้งไปทั่วเลยค่ะ 

วิวรอบๆฟาร์มโทมิตะ และเมืองฟุราโน สวยงาม จนลืมหายใจเลยค่ะ ทั้งหม่ามี๊และคุณนายใหญ่ถึงกะปลาบปลื้ม ไม่หยุดยิ้มเลยแหละค่ะ คนพามาแบบเราก็พลอยดีใจเนอะ ทั้งน้องทั้งหม่ามี๊ และคุณนายใหญ่มีความสุขกันทุกคน เพราะทริปนี้ทำเพื่อพวกเค้าจริงๆค่ะ ลำพังเราคนเดียวไปที่ไหน นอนที่ไหน กินมาม่าก็ยังได้ แต่พอเรามากะครอบครัว เราก็อยากให้พวกเค้าสะดวกสบายที่สุด มีความสุขที่สุด 

ถ่ายรูปกลางแดดไปได้ประมาณคนละสามพันกว่ารูป แวะหลบร้อนชิมลาเวนเดอร์ซอฟท์ครีมซะหน่อย ถ้าจะถามว่าอร่อยมั้ย รสชาติมันก็ซอฟท์ครีมปกติ แค่มันมีกลิ่นลาเวนเดอร์ที่ทำให้เรานึกถึงสเปรย์ปรับอากาศแค่นั้นเอง แต่ที่ดีกว่าคือลาเวนเดอร์โซดาค่ะ ดื่มแล้วสดชื่นทันตาเห็นเลย 

จากฟุราโน เราขับรถต่อขึ้นเหนือไปเมืองโอตารุอีกประมาณ 150 กิโลเมตรค่ะ โอตารุเป็นเมืองท่าริมทะเลตั้งแต่สมัยโบร่ำโบราณ คลองโอตารุเมื่อก่อนก็เป็นเส้นทางเชื่อมต่อจากทะเล มายังโรงเก็บสินค้าริมคลองค่ะ ส่วนตอนนี้คลองโอตารุกลายเป็นสถานที่พักผ่อนที่มีชื่อเสียงติดอันดับอีกที่ของเกาะฮอกไกโดเลยค่ะ 

 

ทางเดินริมคลองโอตารุหน้าร้อนก็จะมีผู้คนมากมาย ศิลปินแบบในรูป แผงขายของน่ารักๆ เดินเล่น ริมคลองสบายๆ สไตล์ชีวิตดีดีวันหยุดค่ะ นางแบบของเราก็รู้งาน โพสท่ายิ้มสู้แดดกันไม่หยุดเลยค่ะ ก็บรรยากาศมันสวย น่าประทับใจจริงๆนะคะ ฮอกไกโดหน้าร้อน ใครไม่ได้มา น่าเสียดายนะคะ

ที่ขาดไม่ได้อีกแล้วคือถนนชอปปิ้งอันเลื่องชื่อ ถ้าไม่มาที่นี่ ต้องมาโอตารุซ้ำอีกรอบแน่ๆ ถนนซาไกมาชินั่นเองค่ะ โอ๊ยยยคุณคะ ทุกย่างก้าวที่เดินออกไปคือร้านอาหาร ร้านขายของ ร้านขนมและของฝากทุกสิ่งอย่าง เพลินมาก คุณน้องสาวนี่เพลินสุดๆ ตู้กดน้ำนี่มีทุก 50 เมตร นางทั้งสองก็เดินกดเกือบครบทุกตู้ ขนมนี่ทุกอย่าง ร้านของฝากเล็กๆน้อยๆ แข่งกันแต่งร้านให้มันน่ารักน่าชัง น่าเสียตังไปหมดทุกที่เลยค่ะ

คืนสุดท้ายก่อนกลับบ้าน เรามาพักกันที่ซัปโปโรอีกครั้งค่ะ พาคุณนายและหม่ามี๊มาชมแสงสีย่านซูซูกิโน สีสันของซัปโปโรคืนวันศุกร์น่าประทับใจต่างจากที่ไหนๆในฮอกไกโดค่ะ ชีวิตของผู้คนเมืองวุ่นวาย สับสน แต่ก็น่าค้นหา แม้จะมีสีสันจะมากมายแค่ไหน แต่ก็อย่าลืมสีเรียบๆของความรักจากคนที่บ้านกันนะคะ ถึงเราจะไม่ได้อยู่ที่บ้านกับทุกๆคนทุกวัน แต่ลูกคนนี้ก็สัญญาว่าจะไม่หลงไปกับแสงสีที่ไหน ยังไงที่บ้านก็ยังเป็นที่ที่น่าอยู่ที่สุด และจะทำให้ผู้มีพระคุณทั้งสองและน้องๆที่รักมีความสุขในทุกวันนะคะ